zastrzec

zastrzec
{{stl_3}}zastrzec {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zastʃɛʦ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-gę{{/stl_8}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_8}}-że{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}pret {{/stl_37}}{{stl_8}}-gł{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_6}}zastrzegać {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}zastʃɛgaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf{{/stl_37}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\zastrzec sobie coś {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}etw vorbehalten {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}ausbedingen{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\zastrzec{{/stl_22}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_22}}że ... {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}vorbehalten{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}dass ... {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}zastrzegać sobie prawo do czegoś {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}das Recht zu etw vorbehalten {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}zastrzegać się{{/stl_22}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_22}}że ... {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}dagegen verwahren{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}dass ... {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zastrzec — dk XI, zastrzecstrzegę, zastrzecstrzeżesz, zastrzecstrzeż, zastrzecstrzegł, zastrzecstrzegli, zastrzecstrzeżony, zastrzecstrzegłszy zastrzegać ndk I, zastrzecam, zastrzecasz, zastrzecają, zastrzecaj, zastrzecał, zastrzecany «sformułować warunki… …   Słownik języka polskiego

  • zastrzegać się – zastrzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} asekurując się, wypowiadać się z góry przeciw czemuś, uprzedzać o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastrzegł się, że informacje nie są całkowicie pewne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zastrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zastrzegaćam, zastrzegaća, zastrzegaćają, zastrzegaćany {{/stl 8}}– zastrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, zastrzegaćstrzegę, zastrzegaćstrzeże, zastrzegaćstrzeż, zastrzegaćstrzegł, zastrzegaćstrzegli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwarować — dk IV, obwarowaćruję, obwarowaćrujesz, obwarowaćruj, obwarowaćował, obwarowaćowany obwarowywać ndk VIIIa, obwarowaćowuję, obwarowaćowujesz, obwarowaćowuj, obwarowaćywał, obwarowaćywany rzad. I, obwarowaćam, obwarowaćasz, obwarowaćają, obwarowaćaj …   Słownik języka polskiego

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • umownie — przysłów. od umowny a) w zn. 1: Zastrzec coś umownie. b) w zn. 2: Przedstawić, narysować coś umownie. Dekoracje potraktowano umownie …   Słownik języka polskiego

  • wymówić — dk VIa, wymówićwię, wymówićwisz, wymówićmów, wymówićwił, wymówićwiony wymawiać ndk I, wymówićam, wymówićasz, wymówićają, wymówićaj, wymówićał, wymówićany 1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując» Trudno wymówić… …   Słownik języka polskiego

  • zabukować — dk IV, zabukowaćkuję, zabukowaćkujesz, zabukowaćkuj, zabukowaćował, zabukowaćowany środ. «ustalić, potwierdzić termin wykorzystania wykupionego uprzednio biletu, np. kolejowego, lotniczego; zastrzec możność skorzystania z czegoś; zarezerwować»… …   Słownik języka polskiego

  • zarezerwować — dk IV, zarezerwowaćwuję, zarezerwowaćwujesz, zarezerwowaćwuj, zarezerwowaćował, zarezerwowaćowany «zachować coś do czyjejś dyspozycji, do czyjegoś użytku; dokonać rezerwacji; zastrzec możność korzystania z czegoś» Zarezerwować pokój w hotelu,… …   Słownik języka polskiego

  • zastrzeżenie — n I 1. rzecz. od zastrzec. 2. lm D. zastrzeżenieeń «uwaga wyrażająca krytykę, wątpliwość dotyczącą jakiegoś szczegółu, słabej strony czegoś, mimo ogólnej oceny pozytywnej» Mieć zastrzeżenia co do czegoś, wobec kogoś, w stosunku do kogoś. Ufać… …   Słownik języka polskiego

  • zawarować — dk IV, zawarowaćruję, zawarowaćrujesz, zawarowaćruj, zawarowaćował, zawarowaćowany zawarowywać ndk VIIIa, zawarowaćowuję, zawarowaćowujesz, zawarowaćowuj, zawarowaćywał, zawarowaćywany «zastrzec, zapewnić, zagwarantować coś komuś lub sobie»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”